Poniżej przedstawiony schemat pokazuje w jaki sposób można wspomóc centralne ogrzewanie instalacją solarną i kominkową - wykorzystując zbiornik kombinowany.
![[Obrazek: kombin.png]](http://www.images.insbud.net/articles/kombinowany/kombin.png)
Działanie:
Układ solarny jest sterowany klasycznie, czyli dokonuje pomiaru różnicy temperatur T1 i T2, jeżeli różnica jest na odpowiednim poziomie (2-3 stopnie powyżej straty na orurowaniu instalacji) zostaje uruchomiona pompa układu solarnego i ciepło zaabsorbowane przez kolektory jest ładowane do zbiornika. W ten sposób zbiornik nie jest nigdy wychładzany.
Układ solarny ładuje ciepło na całą wysokość zbiornika. Ponieważ układ ma aktywnie wspomagać centralne ogrzewanie powinno zastosować się większą połać kolektorów. Można inwestycje rozłożyć na dwa etapy, początkowo montując jeden/dwa kolektory z możliwością przeszłego dołożenia dodatkowego kolektora. W zbiorniku wewnętrznym, woda pitna będzie osiągać wysokie temperatury (powyżej 80 st. C). Aby zabezpieczyć użytkowników przed poparzeniem oraz w celu oszczędzenia ciepłej wody, na wyjściu ze zbiornika jest montowany zawór trójdrogowy mieszający termostatyczny. Miesza on gorącą wodę ze zbiornika z zimną wodą z wodociągów w takich proporcjach aby woda dochodząca do kranów miała właściwą temperaturę. Temperaturę wyjściową ustawia się bezpośrednio na podziałce zaworu. Dzięki temu mając zbiornik wewnętrzny 100l rozgrzany do temperatury 80 st. C rzeczywistej c.w.u. jest ok. 140l – w zależności od temp. wody w wodociągu i nastawy zaworu termostatycznego.
Na kotle jest ustawiona stała temperatura kotłowa (nie mniejsza niż komfortowa temperatura c.w.u.). Jeżeli temperatura wody w kotle spadnie to uruchamia się on i ogrzewa wodę do nastawionego poziomu.
Jeżeli w górnej części zbiornika (czujnik T3) spadnie temperatura poniżej nastawionej temperatury komfortowej, sterownik (1) uruchamia pompę obiegową (co w rezultacie spowoduje odpalenie kotła). Ma to na celu szybkie ogrzanie górnej części zbiornika aby zachować komfort c.w.u. i przygotować wodę kotłową do odpowiedniego poziomu temperaturowego do przyszłych celów grzewczych .
Termostat pokojowy (2), mierzy temperaturę w pomieszczeniu reprezentacyjnym. Jeżeli jest potrzebne dogrzanie pomieszczeń następuje uruchomienie pompy c.o. Ciepło zgromadzone przez układ solarny jest odbierane ze zbiornika i posyłane na c.o. jeżeli temperatura powrotu jest na niskim poziomie kocioł zostaje uruchomiony tak aby wspomóc c.o.
W dolną część zbiornika ładowana jest energia pozyskana z kominka. Sterowanie układem kominkowym powinno odbywać się na zasadzie pomiaru różnicy temperatur w kominku (na wymienniku) i w dolnej części zbiornika. Funkcję tą obsługuje sterownik (1) IB-TRON 4000SOL. Kominek również ogrzewa cały zbiornik od dołu.
Kominki można stosować w układach zamkniętych podstawę prawną daje nowelizacja Rozporządzenia Ministra Infrastruktury - Dziennik Ustaw Nr 56 z 7 kwietnia 2009, zgodnie z którą:
„§ 133 ust. 7. Zabrania się stosowania kotła na paliwo stałe do zasilania instalacji ogrzewczej wodnej systemu zamkniętego, wyposażonej w przeponowe naczynie wzbiorcze, z wyjątkiem kotła na paliwo stałe o mocy nominalnej do 300 kW, wyposażonego w urządzenia do odprowadzania nadmiaru ciepła.”.
W praktyce zapis ten zezwala na montaż kominków grzewczych z płaszczem wodnym, wymienników dymowych, kotłów na paliwo stałe w domach jednorodzinnych w układach zamkniętych w połączeniu z grupą bezpieczeństwa oraz zabezpieczeniem termicznym w postaci zaworu termostatycznego.
Uwagi:
Jeżeli pompa c.o. jest wbudowana w kotle i jest on uruchamiany stykiem zwierno/rozwiernym, należy zastosować dodatkowy przekaźnik, który jest podłączony w miejscu pompy.
Przedstawiony schemat jest poglądowy nie wrysowano niezbędnych elementów tj. naczynie przeponowe, filtry, zawory zwrotne, odpowietrzniki itp.
Trzeba jednocześnie zauważyć, iż jeżeli posiadamy wystarczająco miejsca w kotłowni wówczas możemy zastosować układ dwóch zbiorników. Układ taki jest bardziej efektywniejszy niż kombinowany. Na zbiorniku kombinowanym nie ma priorytetu c.w.u. nad c.o., energia zgromadzona na potrzeby c.w.u. może być przekazana na c.o., aby ogrzać c.w.u. musimy ogrzać cały zbiornik co jest duża wadą, częściowo poprawiamy ten stan poprzez zastosowanie zbiornika kombinowanego dwuwężownicowego jednakże mnożymy koszta. Jeżeli natomiast mamy małą kotłownię lub jej zabudowa nie pozwala inaczej zbiornik kombinowany jest najlepszym rozwiązaniem.
![[Obrazek: kombin1.png]](http://www.images.insbud.net/articles/kombinowany/kombin1.png)
Innym przypadkiem jest zastosowanie zbiornika kombinowanego dwuwężownicowego i wykorzystanie obu wężownic dla instalacji solarnej. Sterownik decyduje na podstawie pomiaru temperatur na środku i dole zbiornika przez którą wężownicę nagrzewać zbiornik. Oczywiście priorytetem będzie grzanie góry zbiornika dopiero po spadku parametrów z solarów lub wychłodzenia góry zostanie ogrzewany dół zbiornika.
Działanie:
Układ solarny jest sterowany klasycznie, czyli dokonuje pomiaru różnicy temperatur T1 i T2, jeżeli różnica jest na odpowiednim poziomie (2-3 stopnie powyżej straty na orurowaniu instalacji) zostaje uruchomiona pompa układu solarnego i ciepło zaabsorbowane przez kolektory jest ładowane do zbiornika. W ten sposób zbiornik nie jest nigdy wychładzany.
Układ solarny ładuje ciepło na całą wysokość zbiornika. Ponieważ układ ma aktywnie wspomagać centralne ogrzewanie powinno zastosować się większą połać kolektorów. Można inwestycje rozłożyć na dwa etapy, początkowo montując jeden/dwa kolektory z możliwością przeszłego dołożenia dodatkowego kolektora. W zbiorniku wewnętrznym, woda pitna będzie osiągać wysokie temperatury (powyżej 80 st. C). Aby zabezpieczyć użytkowników przed poparzeniem oraz w celu oszczędzenia ciepłej wody, na wyjściu ze zbiornika jest montowany zawór trójdrogowy mieszający termostatyczny. Miesza on gorącą wodę ze zbiornika z zimną wodą z wodociągów w takich proporcjach aby woda dochodząca do kranów miała właściwą temperaturę. Temperaturę wyjściową ustawia się bezpośrednio na podziałce zaworu. Dzięki temu mając zbiornik wewnętrzny 100l rozgrzany do temperatury 80 st. C rzeczywistej c.w.u. jest ok. 140l – w zależności od temp. wody w wodociągu i nastawy zaworu termostatycznego.
Na kotle jest ustawiona stała temperatura kotłowa (nie mniejsza niż komfortowa temperatura c.w.u.). Jeżeli temperatura wody w kotle spadnie to uruchamia się on i ogrzewa wodę do nastawionego poziomu.
Jeżeli w górnej części zbiornika (czujnik T3) spadnie temperatura poniżej nastawionej temperatury komfortowej, sterownik (1) uruchamia pompę obiegową (co w rezultacie spowoduje odpalenie kotła). Ma to na celu szybkie ogrzanie górnej części zbiornika aby zachować komfort c.w.u. i przygotować wodę kotłową do odpowiedniego poziomu temperaturowego do przyszłych celów grzewczych .
Termostat pokojowy (2), mierzy temperaturę w pomieszczeniu reprezentacyjnym. Jeżeli jest potrzebne dogrzanie pomieszczeń następuje uruchomienie pompy c.o. Ciepło zgromadzone przez układ solarny jest odbierane ze zbiornika i posyłane na c.o. jeżeli temperatura powrotu jest na niskim poziomie kocioł zostaje uruchomiony tak aby wspomóc c.o.
W dolną część zbiornika ładowana jest energia pozyskana z kominka. Sterowanie układem kominkowym powinno odbywać się na zasadzie pomiaru różnicy temperatur w kominku (na wymienniku) i w dolnej części zbiornika. Funkcję tą obsługuje sterownik (1) IB-TRON 4000SOL. Kominek również ogrzewa cały zbiornik od dołu.
Kominki można stosować w układach zamkniętych podstawę prawną daje nowelizacja Rozporządzenia Ministra Infrastruktury - Dziennik Ustaw Nr 56 z 7 kwietnia 2009, zgodnie z którą:
„§ 133 ust. 7. Zabrania się stosowania kotła na paliwo stałe do zasilania instalacji ogrzewczej wodnej systemu zamkniętego, wyposażonej w przeponowe naczynie wzbiorcze, z wyjątkiem kotła na paliwo stałe o mocy nominalnej do 300 kW, wyposażonego w urządzenia do odprowadzania nadmiaru ciepła.”.
W praktyce zapis ten zezwala na montaż kominków grzewczych z płaszczem wodnym, wymienników dymowych, kotłów na paliwo stałe w domach jednorodzinnych w układach zamkniętych w połączeniu z grupą bezpieczeństwa oraz zabezpieczeniem termicznym w postaci zaworu termostatycznego.
Uwagi:
Jeżeli pompa c.o. jest wbudowana w kotle i jest on uruchamiany stykiem zwierno/rozwiernym, należy zastosować dodatkowy przekaźnik, który jest podłączony w miejscu pompy.
Przedstawiony schemat jest poglądowy nie wrysowano niezbędnych elementów tj. naczynie przeponowe, filtry, zawory zwrotne, odpowietrzniki itp.
Trzeba jednocześnie zauważyć, iż jeżeli posiadamy wystarczająco miejsca w kotłowni wówczas możemy zastosować układ dwóch zbiorników. Układ taki jest bardziej efektywniejszy niż kombinowany. Na zbiorniku kombinowanym nie ma priorytetu c.w.u. nad c.o., energia zgromadzona na potrzeby c.w.u. może być przekazana na c.o., aby ogrzać c.w.u. musimy ogrzać cały zbiornik co jest duża wadą, częściowo poprawiamy ten stan poprzez zastosowanie zbiornika kombinowanego dwuwężownicowego jednakże mnożymy koszta. Jeżeli natomiast mamy małą kotłownię lub jej zabudowa nie pozwala inaczej zbiornik kombinowany jest najlepszym rozwiązaniem.
Innym przypadkiem jest zastosowanie zbiornika kombinowanego dwuwężownicowego i wykorzystanie obu wężownic dla instalacji solarnej. Sterownik decyduje na podstawie pomiaru temperatur na środku i dole zbiornika przez którą wężownicę nagrzewać zbiornik. Oczywiście priorytetem będzie grzanie góry zbiornika dopiero po spadku parametrów z solarów lub wychłodzenia góry zostanie ogrzewany dół zbiornika.
![[Obrazek: ib-tank_tit_03_pl.png]](http://images.insbud.net/products/ib-tank/ib-tank_tit/ib-tank_tit_03_pl.png)
